In het voorjaar van 2019 realiseerde ik een lang vergeten droom. Ik ging back-to-basic in de Italiaanse Alpen. Op één van onze wandelingen maakte ik deze foto. Een foto die ik in eerste instantie maakte vanwege het prachtige uitzicht en de betoverende zonsopkomst. Geen kwaliteitsfoto leerde ik later. Toch ving ik een gouden moment.
Een tempo dat past
Op de foto zie je namelijk twee mensen de berg op lopen. Voorop de leider van de groep, een echte berggeit. Een man die veel en graag in de bergen is en met gemak in hoog tempo de berg op en af wandelt. Achter hem loopt één van de deelnemers, een vrouw. Zij heeft zichzelf leren kennen als iemand die op dit soort tochten vaak achter aan loopt. Iemand die kleinere stappen neemt en langzamer wandelt. In een langzamer tempo. Een tempo dat haar past.
Samen vormen ze een team
Hij past zijn tempo aan, aan haar tempo. Hij gaat voor haar lopen en kiest het te bewandelen pad. Zij kan hierdoor met haar aandacht bij haar voeten zijn en “gewoon” volgen, stapje voor stapje. Samen vormen ze een team. Het verlicht haar wandeling.
Kies wat past
Deze twee mensen lieten mij inzien dat ik de rol mag kiezen die mij past. Het ene moment voorop als de leider, terwijl ik mijn kwaliteiten inzet en het pad kies. Het andere moment in de voetstappen van een ander, met de aandacht bij mezelf, terwijl ik stapje voor stapje voor uit ga. Beide rollen zijn krachtig, inspirerend. Beide rollen mogen er zijn. Ik mag zijn wie ik ben en mijn rol innemen. De ene keer achteraan en de andere keer voorop.
Kijk
Inspiratie ontstaat. Inspiratie is overal. Al wordt het soms pas zichtbaar als je het moment stilzet en er met andere ogen naar kijkt.
Wat inspireert jou?
Droom jij ook van back-to-basic in de Alpen?
Kijk dan eens op https://www.otro-elements.it
